مشخصات خبر
جدیدترین اخبار
نظر مرکز پژوهشهای مجلس پیرامون امکان اتصال آبهای شمال و جنوب ایران
مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی با بررسی گزینه‌های مختلف، دیدگاه کارشناسی خود را پیرامون امکان پذیری اتصال آبهای شمال و جنوب کشور اعلام کرد.
بر اساس اعلام واحد اطلاع رسانی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی، دفتر مطالعات زیربنایی این مرکز با تهیه گزارشی تحت عنوان «بررسی امکانپذیری اتصال آبهای شمال و جنوب» خاطر نشان ساخت که طرح مطالعات امکان پذیری آبراه خلیج فارس – دریای خزر فی نفسه اقدام جسورانه‌ای است که به طور طبیعی موافقان و مخالفان خود را خواهد داشت زیرا در نگاه اول بسیار بلند پروازانه و به همان اندازه وسوسه انگیز است.
طبق این گزارش، علمی‌ترین بررسی‌ها در مطالعات امکان پذیری مقدماتی پیرامون طرح احداث آبراه کشتیرانی از خلیج فارس به دریای خزر طی سالهای 1374 تا 1376 توسط مجموعه‌ای از حدود 130 کارشناس و متخصص داخلی تهیه و نتایج آن در دو مرحله میانکار و نهایی تقدیم ریاست جمهوری وقت شده است.
همچنین پیشنهاد دیگری تحت عنوان پروژه «کانال لوت» برای احداث کانال عظیم کشتیرانی در محدوده کویر لوت در سال 1379 توسط شرکت Dutemp ارائه شده که اساسا ماهیت متفاوتی با نتیجه مطالعات کارشناسان داخلی دارد.
طرح کانال لوت پیرامون ایجاد یک کانال از خلیج فارس تا انتهای کویر سمنان به صورت بن بست می‌باشد. این گزارش می‌افزاید: در جریان سفر سال 1371 ریاست جمهوری وقت ایران به سازمان ملل، طرح دیگری تحت عنوان «ایرانرود» برای احداث آبراه سراسری ایران توسط آقای دکتر بدیع الزمان و همکاران ایشان درخارج از کشور ارائه شده که شباهتهایی به طرح کانال لوت دارد.
مرکز پژوهشها سپس با بررسی پیشنهادات شرکت Dutemp و دکتر بدیع الزمانی، به مقایسه ضمنی این دو پیشنهاد بامطالعات قبلی که توسط کارشناسان داخل کشور در چارچوب طرح عظیم مطالعات و امکانپذیری مقدماتی طرح «آبراه خلیج فارس – دریای خزر» انجام شده، پرداخته و تصریح کرد که توصیه اصلی مطالعه صورت گرفته، قابل توجیه بودن تکمیل مطالعات امکان پذیری و انجام مطالعات مرحله شناخت می‌باشد.
دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشها در گزارش خود متذکر شد که احداث آبراه کشتیرانی خلیج فارس – دریای خزر با روشهای متداول عبور از ارتفاع، به لحاظ فنی قابل تحقق بوده و با استفاده از دانش مهندسی فعلی کشور و با بهره‌مندی از تجارب کشورهای پیشگام، انجام مطالعات مراحل بعدی با محوریت کارشناسان ایرانی امکانپذیر خواهد بود و به همین سبب این پرسش که آیا مطالعات در این زمینه باید ادامه یابد یا خیر، پاسخ مثبت دارد.
مرکز پژوهشها همچنین باتاکید بر ضرورت ادامه مطالعات به منظور دستیابی به گزینه بهینه در مسیر این آبراه، یادآور شد که توسعه کشاورزی، شیلات، مراکز صنعتی و همچنین ایجاد فرصتهای شغلی در دوران ساخت و بهره‌برداری از پیامدهای (مثبت) بالقوه طرح می‌باشند که توزیع جمعیت و منابع را به صورت متعادلتر به دنبال خواهند آورد و با این اوصاف نتایج و پیامدهای سیاسی و امنیتی ناشی از اجرای طرح در عرصه‌های بین‌المللی و تثبیت موقعیت استراتژیک ایران با ایجاد آبراه ترانزیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که تحلیل و تفسیر آن نیازمند انجام مطالعاتی در این زمینه می‌باشد.
این گزارش می‌افزاید: حجم ترانزیت (سالانه) کالا در گزینه محتاطانه از این آبراه در سال 2012 حدود 8 میلیون تن و در گزینه خوشبینانه حدود 70 میلیون تن برآورد شده است.
مرکز پژوهشها سرانجام در نتیجه گیری گزارش خود اذعان کرده است که احداث یک آبراه کشتیرانی مرکزی در ایران از لحاظ فنی امکانپذیر و از لحاظ اقتصادی قابل تعمق بوده و این موضوع مورد اجماع کارشناسان داخلی و خارجی می‌باشد.
این گزارش در پایان خواستار تداوم مطالعات امکان پذیری مقدماتی تا حصول نتیجه قطعی و تدوین گزارش مطالعات امکان پذیری آبراه خلیج فارس – دریای‌خزر شده است.
طبق این گزارش، علمی‌ترین بررسی‌ها در مطالعات امکان پذیری مقدماتی پیرامون طرح احداث آبراه کشتیرانی از خلیج فارس به دریای خزر طی سالهای 1374 تا 1376 توسط مجموعه‌ای از حدود 130 کارشناس و متخصص داخلی تهیه و نتایج آن در دو مرحله میانکار و نهایی تقدیم ریاست جمهوری وقت شده است.
همچنین پیشنهاد دیگری تحت عنوان پروژه «کانال لوت» برای احداث کانال عظیم کشتیرانی در محدوده کویر لوت در سال 1379 توسط شرکت Dutemp ارائه شده که اساسا ماهیت متفاوتی با نتیجه مطالعات کارشناسان داخلی دارد.
طرح کانال لوت پیرامون ایجاد یک کانال از خلیج فارس تا انتهای کویر سمنان به صورت بن بست می‌باشد. این گزارش می‌افزاید: در جریان سفر سال 1371 ریاست جمهوری وقت ایران به سازمان ملل، طرح دیگری تحت عنوان «ایرانرود» برای احداث آبراه سراسری ایران توسط آقای دکتر بدیع الزمان و همکاران ایشان درخارج از کشور ارائه شده که شباهتهایی به طرح کانال لوت دارد.
مرکز پژوهشها سپس با بررسی پیشنهادات شرکت Dutemp و دکتر بدیع الزمانی، به مقایسه ضمنی این دو پیشنهاد بامطالعات قبلی که توسط کارشناسان داخل کشور در چارچوب طرح عظیم مطالعات و امکانپذیری مقدماتی طرح «آبراه خلیج فارس – دریای خزر» انجام شده، پرداخته و تصریح کرد که توصیه اصلی مطالعه صورت گرفته، قابل توجیه بودن تکمیل مطالعات امکان پذیری و انجام مطالعات مرحله شناخت می‌باشد.
دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشها در گزارش خود متذکر شد که احداث آبراه کشتیرانی خلیج فارس – دریای خزر با روشهای متداول عبور از ارتفاع، به لحاظ فنی قابل تحقق بوده و با استفاده از دانش مهندسی فعلی کشور و با بهره‌مندی از تجارب کشورهای پیشگام، انجام مطالعات مراحل بعدی با محوریت کارشناسان ایرانی امکانپذیر خواهد بود و به همین سبب این پرسش که آیا مطالعات در این زمینه باید ادامه یابد یا خیر، پاسخ مثبت دارد.
مرکز پژوهشها همچنین باتاکید بر ضرورت ادامه مطالعات به منظور دستیابی به گزینه بهینه در مسیر این آبراه، یادآور شد که توسعه کشاورزی، شیلات، مراکز صنعتی و همچنین ایجاد فرصتهای شغلی در دوران ساخت و بهره‌برداری از پیامدهای (مثبت) بالقوه طرح می‌باشند که توزیع جمعیت و منابع را به صورت متعادلتر به دنبال خواهند آورد و با این اوصاف نتایج و پیامدهای سیاسی و امنیتی ناشی از اجرای طرح در عرصه‌های بین‌المللی و تثبیت موقعیت استراتژیک ایران با ایجاد آبراه ترانزیت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که تحلیل و تفسیر آن نیازمند انجام مطالعاتی در این زمینه می‌باشد.
این گزارش می‌افزاید: حجم ترانزیت (سالانه) کالا در گزینه محتاطانه از این آبراه در سال 2012 حدود 8 میلیون تن و در گزینه خوشبینانه حدود 70 میلیون تن برآورد شده است.
مرکز پژوهشها سرانجام در نتیجه گیری گزارش خود اذعان کرده است که احداث یک آبراه کشتیرانی مرکزی در ایران از لحاظ فنی امکانپذیر و از لحاظ اقتصادی قابل تعمق بوده و این موضوع مورد اجماع کارشناسان داخلی و خارجی می‌باشد.
این گزارش در پایان خواستار تداوم مطالعات امکان پذیری مقدماتی تا حصول نتیجه قطعی و تدوین گزارش مطالعات امکان پذیری آبراه خلیج فارس – دریای‌خزر شده است.