مشخصات خبر
اخبار مرتبط
جدیدترین اخبار
در نشست کارشناسی کارآفرینی مرکز پژوهش ها مطرح شد:«کارآفرین» ، موتور رشد اقتصادی است نه صدقه بگیر از دولت
دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس در یک نشست تخصصی و سخنرانی علمی، بهترین راه شناخت و حمایت از کارآفرینان را مورد بررسی قرار داد.
به گزارش دفتر اطلاع‌رسانی مرکز پژوهش‌ها ، «سید امیر سیاح»، پژوهشگر موضوع کارآفرینی که در ششمین کارگاه آموزشی «اشتغال و کارآفرینی» سخن می‌گفت، مهمترین ویژگی‌های کارآفرینان را داشتن شم‌تجاری، توانایی‌های رهبری، روحیه ریسک‌پذیری ، پشتکار ، خلاقیت و نوآوری در کسب و کار عنوان کرد و افزود: در ادبیات کارآفرین شناسی، دو رویکرد اصلی وجود دارد که با هم تفاوت‌های جدی و اساسی دارند.
به گفته این پژوهشگر، یک رویکرد ، کارآفرین را کسی می‌داند که کسب و کار جدیدی راه می‌اندازد اما از نظر رویکرد دوم که اقتصاددانان مطرح می کنند، کارآفرین کسی است که کسب و کارها را با موفقیتی درخشان توسعه می‌دهد.
سیاح افزود: طرفداران رویکرد اول می‌گویند برای توسعه کارآفرینی باید به افراد آموزش داد تا کسب و کار جدید راه بیندازند اما از نگاه اقتصاددانان، در هر جامعه کارآفرینان بالقوه وجود دارند و به جای آموزش کارآفرینی، باید شرایط تولید و سرمایه گذاری را سهل کرد تا کارآفرینان بالقوه به جای گوشه‌نشینی یا مهاجرت به خارج، فعال شوند و توانایی‌های کارآفرینی خود را بروز دهند.
این پژوهشگر تاکید کرد: متاسفانه در همه این سالها مجلس و دولت با روشهای نادرست از کارآفرینان حمایت کرده‌اند یعنی به برخی افراد داوطلب ، زمین و تسهیلات بانکی ارزان داده‌اند در حالی که این قبیل سیاست‌ها بیشتر پرورش رانتخواران است تا پرورش کارآفرینان.
سیاح تاکید کرد: در نگاه حاکم بر سیاست‌های موجود حمایتی دولت و مجلس، کارآفرین موجودی «نیازمند» کمک و حمایت تلقی می‌شود در حالی که کارآفرین مورد نظر اقتصاددانها ، موتور رشد و توسعه اقتصادی است، نه صدقه بگیر از دولت و بودجه عمومی کشور.
این پژوهشگر در ادامه نشان داد که سالهاست مسوولان اقتصاد ایران به دنبال پاسخ این سوال اساسی هستند که «کارآفرینان را چگونه تشخیص دهیم تا از آنها حمایت کنیم؟» در واقع مسوولان می خواهند بدانند که زمین و تسهیلات بانکی ارزان را به چه کسانی بدهند تا آنها کارآفرینی کنند؟
وی درباره پاسخ به این سوال گفت: این سوال در واقع دو سوال است اولا کارآفرینان را چگونه تشخیص دهیم که پاسخ آن مطالعه موردی درباره سوابق، روحیات و عملکرد مدعیان کارآفرینی است.
سوال دوم این است که از کارآفرینان چگونه حمایت کنیم. در واقع راه حمایت از کارآفرینان، راه‌اندازی نهضت رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری است یعنی اجرای سیاستهایی که تولید را در کشور سودآور و اقتصادی کند. درواقع پاسخ سوال اساسی مسولان اقتصادی کشور این است که شما بجای شناسایی کارآفرینان-که مطالعات طولانی و پرهزینه موردی می طلبد- ؛ بیایید و موانع تولید و سرمایه گذاری را بردارید تا کارآفرینان بالفوه ایرانی، بالفعل و فعال شوند.
سیاح ادامه داد: کارآفرین واقعی، رانت و زمین صدقه‌ای و تسهیلات اعطایی نمی‌خواهد، بلکه او می‌خواهد با قوانین شفاف و ثابت و دارای ضمات اجرا روبرو باشد و اگر روزی با کلاهبرداری روبرو شد بتواند با کمک نهادهای قضایی به سرعت به حقش برسد، نه اینکه برای گرفتن حقش ناچار باشد آشنا و پارتی بتراشد یا رشوه دهد. کارآفرین واقعی مقررات شفاف و آسان و ثابت می خواهد تا برای گسترش کسب و کارش ، فکر و برنامه ریزی کند.
این کارشناس اقتصادی افزود: از نظر اقتصاددانان صاحبنظر در کارآفرینی، دادن تسهیلات و زمین و حمایت‌های گلخانه‌ای از صنایع الزاما مردود نیست، اما حمایت اصلی و واقعی از کارآفرینان رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری و سهل کردن کسب و کار است.
سیاح با اشاره به مطالعه سالانه بانک جهانی که ایران را از نظر سهولت در کسب و کاردر سال 2006 ، در رتبه 119 جهان دانسته ، افزود: این رتبه برای کشوری مثل ما که سرشار از جوان با استعداد و باهوش است، مایه شرمساری است و نشان می‌دهد کار و تولید سالم چقدر در اقتصاد ما پر مشقت و طاقت‌فرسا است.
این پژوهشگر اقتصادی در پایان از دولت و مجلس خواست به وعده خود درباره رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری عمل کنند و بجای توزیع تسهیلات رانتجو پرور ، همتشان را بر تسهیل مقررات کسب و کار و حذف رویه‌های ضد تولیدی متمرکز کنند.
به گفته این پژوهشگر، یک رویکرد ، کارآفرین را کسی می‌داند که کسب و کار جدیدی راه می‌اندازد اما از نظر رویکرد دوم که اقتصاددانان مطرح می کنند، کارآفرین کسی است که کسب و کارها را با موفقیتی درخشان توسعه می‌دهد.
سیاح افزود: طرفداران رویکرد اول می‌گویند برای توسعه کارآفرینی باید به افراد آموزش داد تا کسب و کار جدید راه بیندازند اما از نگاه اقتصاددانان، در هر جامعه کارآفرینان بالقوه وجود دارند و به جای آموزش کارآفرینی، باید شرایط تولید و سرمایه گذاری را سهل کرد تا کارآفرینان بالقوه به جای گوشه‌نشینی یا مهاجرت به خارج، فعال شوند و توانایی‌های کارآفرینی خود را بروز دهند.
این پژوهشگر تاکید کرد: متاسفانه در همه این سالها مجلس و دولت با روشهای نادرست از کارآفرینان حمایت کرده‌اند یعنی به برخی افراد داوطلب ، زمین و تسهیلات بانکی ارزان داده‌اند در حالی که این قبیل سیاست‌ها بیشتر پرورش رانتخواران است تا پرورش کارآفرینان.
سیاح تاکید کرد: در نگاه حاکم بر سیاست‌های موجود حمایتی دولت و مجلس، کارآفرین موجودی «نیازمند» کمک و حمایت تلقی می‌شود در حالی که کارآفرین مورد نظر اقتصاددانها ، موتور رشد و توسعه اقتصادی است، نه صدقه بگیر از دولت و بودجه عمومی کشور.
این پژوهشگر در ادامه نشان داد که سالهاست مسوولان اقتصاد ایران به دنبال پاسخ این سوال اساسی هستند که «کارآفرینان را چگونه تشخیص دهیم تا از آنها حمایت کنیم؟» در واقع مسوولان می خواهند بدانند که زمین و تسهیلات بانکی ارزان را به چه کسانی بدهند تا آنها کارآفرینی کنند؟
وی درباره پاسخ به این سوال گفت: این سوال در واقع دو سوال است اولا کارآفرینان را چگونه تشخیص دهیم که پاسخ آن مطالعه موردی درباره سوابق، روحیات و عملکرد مدعیان کارآفرینی است.
سوال دوم این است که از کارآفرینان چگونه حمایت کنیم. در واقع راه حمایت از کارآفرینان، راه‌اندازی نهضت رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری است یعنی اجرای سیاستهایی که تولید را در کشور سودآور و اقتصادی کند. درواقع پاسخ سوال اساسی مسولان اقتصادی کشور این است که شما بجای شناسایی کارآفرینان-که مطالعات طولانی و پرهزینه موردی می طلبد- ؛ بیایید و موانع تولید و سرمایه گذاری را بردارید تا کارآفرینان بالفوه ایرانی، بالفعل و فعال شوند.
سیاح ادامه داد: کارآفرین واقعی، رانت و زمین صدقه‌ای و تسهیلات اعطایی نمی‌خواهد، بلکه او می‌خواهد با قوانین شفاف و ثابت و دارای ضمات اجرا روبرو باشد و اگر روزی با کلاهبرداری روبرو شد بتواند با کمک نهادهای قضایی به سرعت به حقش برسد، نه اینکه برای گرفتن حقش ناچار باشد آشنا و پارتی بتراشد یا رشوه دهد. کارآفرین واقعی مقررات شفاف و آسان و ثابت می خواهد تا برای گسترش کسب و کارش ، فکر و برنامه ریزی کند.
این کارشناس اقتصادی افزود: از نظر اقتصاددانان صاحبنظر در کارآفرینی، دادن تسهیلات و زمین و حمایت‌های گلخانه‌ای از صنایع الزاما مردود نیست، اما حمایت اصلی و واقعی از کارآفرینان رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری و سهل کردن کسب و کار است.
سیاح با اشاره به مطالعه سالانه بانک جهانی که ایران را از نظر سهولت در کسب و کاردر سال 2006 ، در رتبه 119 جهان دانسته ، افزود: این رتبه برای کشوری مثل ما که سرشار از جوان با استعداد و باهوش است، مایه شرمساری است و نشان می‌دهد کار و تولید سالم چقدر در اقتصاد ما پر مشقت و طاقت‌فرسا است.
این پژوهشگر اقتصادی در پایان از دولت و مجلس خواست به وعده خود درباره رفع موانع تولید و سرمایه‌گذاری عمل کنند و بجای توزیع تسهیلات رانتجو پرور ، همتشان را بر تسهیل مقررات کسب و کار و حذف رویه‌های ضد تولیدی متمرکز کنند.